Rozdział II

Przepraszam ale nie dodałam zdjęcia Ashli Oto i one: (razem z opisem)

Ashli Malik

                                            Wiek: 19
                                            Miejsce i kraj urodzenia: Wielka Brytania
                                            Rodzina: brak, adoptowana przez rodzinę Malik
                                            Praca: nie ma, chodzi do szkoły
                                            Wzrost: 176 cm
                                            Charakter: miła, uprzejma, skryta w sobie
                                             Kocha: śpiewać, tańczyć, swojego psa, zabawę
______________________________________________________________________________
[Wielka Brytania, Londyn, szkoła, godzina 7:21]
-No nareszcie myślałam że cie brat porwał- zawołałam i oto zobaczyłam go w własnej osobie.
-U ty myślałaś bić ci brawo czy skakać z radości?- zapytał chamsko.
-Wiesz wystarczyło by mi jak byś zniknął z mojego życia- mam nadzieje że ten palant nie zniszczy dalej tego dnia. 
-Choć nie warto!- zawołała za mną Ashli. 
Pobiegłam za nią ale nie zbyt szybko gdyż sznurówka mi się rozwiązała. Gdy dotarłam do niej po nie wysokich schodach. Szybko zawiązałam sznurówkę. 
-Dobra możemy iść dalej!- radosna i gotowa do działania poszłam za blondynką 
-Co masz teraz?- zapytała mnie. 
-Eee, mam matmę w sali 32. Pokażesz gdzie? 
-Chętnie ja mam biologie ale muszę cie zmartwić mój brat ma też matmę- oj tak te słowa mnie dobiły. Jak ja z nim wytrzymam szczególnie, że jestem nowa i mnie przedstawi nauczyciel i moje osiągnięcia również. "Przynajmniej gorzej nie będzie"- pomyślałam sobie.
Przemierzałyśmy korytarze pełne uczniów. Co było najgorsze? Żadnego przystojniaka totalna pustka. Jak Ashli tu wytrzymuje a no tak ona jest pewnie przeciwieństwem mnie. 
-Dzięki za to mogła byś poczekać tutaj po lekcji bo boje się że się zgubie- zatrzymałam ją chwytając za ramię.
-Nie ma takiej potrzeby poproś Nialla taki farbowany blondyn on ci pomoże bo jest na lekcji- odeszła a ja już nie mogłam uciec stałam już w progu gdy ktoś za mną zawołał.
-Księżniczka ma matematykę ze mną a nie powinnaś raczej siedzieć ze swoim księciem na białym rumaku?- zapytał dobrze mi znany głos. Odwróciłam się w jego stronę mówiąc.
-Jesteś aż tak nierozwinięty że bajki czytasz?- zapytałam i odeszłam. 
Klasa naprawdę wyglądała niesamowicie. Stoły o ile się nie mylę dębowe krzesła obite beżową skórą. Oczywiście tablica kredowa i przyrządy geometryczne. 
Ale to nic w porównaniu ze zgaszoną miną Zayna. Nawet jedna dziewczyna pogratulowała mi że się mu postawiłam. "czy to trochę nie dziwne"- zapytałam sama siebie. 
W ławce obok Zayna zobaczyłam farbowanego blondyna. Czyli to musi być Niall. Siedzi z Zaynem więc też należy do elity. 
-Witam jestem profesor Smith uczę matematyki po twoich wynikach w tamtej szkole i po tym że łączyłaś naukę z pracą modelki sądzę że sobie poradzisz- o tak wiocha na całego po co mówił że jestem modelką. Totalna makabra. Kiedy to powiedział wszystkie osobniki puci męskiej   
 zagwizdały. O matko. 
-O ile mi wiadomo modelki są głupie- to znów ten snob. 
-Radzę ci powtarzać klasę z jakieś 3 razy bo mało wiesz o świecie- odgryzłam mu się. 
Polowa lekcji minęła dobrze zapytał mnie raz i odpowiedziałam dobrze. Ale druga część lekcji była koszmarem. Zayn i Niall gadali cały czas i wynikł z tego tylko kłopot. 
-Panie Malik proszę przestać gadać i siąść z dziewczyną- na te słowa wszystkie zaczęły się ruszać. Tak jakby nie chciały by z nimi siedział. Ale w końcu to zrozumiałe kto by chciał siedzieć z seksistowskim dupkiem? 
-Ale proszę pana nie mam z kim- dobrze że mnie nie zauważył. A może on zrobił to specjalnie?
-Jest przecież Amanda jest wolna- oj tak koniec szczęśliwej matmy. 
-Ale proszę pana!-zawołał.
-Żadnych ale siadaj i będziesz tam siedział do końca miesiąca- o nie to jest chora szkoła. Co się dzieje jak dwóch wrogów się spotyka w jednym pomieszczeniu? Chaos!!!
-Wiesz dzięki właśnie bardziej pogorszyłeś mi dzień- syknęłam w jego stronę. 
-Myślisz że ty tu jesteś ukarana bo siedzisz z największym przystojniakiem to się mylisz ja mam karę bo siedzę z pustą panienką
-Ja jestem pusta niby dlaczego bo co postawiłam się takiemu idiocie jak ty?- zapytałam 
-Wiesz większość dziewczyn- i tu mu przerwałam- boi się ciebie, nie była bym zdziwiona kiedy okazało by się że ciebie w elicie wszyscy się boją. 
-Nie jestem taki!- dlaczego nauczyciel jeszcze nas nie rozsadził? Przecież drzemy się na siebie! 
-Owszem jesteś. Przykład? Kiedy coś proponowałeś sprzeciwił się ktoś tobie?- wiedziałam że odpowie nie. Taki idiota pff.  
-Co nie odpowiesz? Zgasiłam cie? Może przestaniesz się rządzić? Myślisz że jesteś fajny? To się grubo mylisz- odwróciłam głowę w stronę tablicy. O matko nikogo nie było zostaliśmy na przerwie. Teraz przypomniałam sobie jego słowa "bo siedzisz z największym przystojniakiem". I we mnie zawrzało. "Uspokój się nie ma po co się złościć. "Opanuj się Amanda"
-Całkiem fajna samoocena- powiedziałam ironicznie. Wstałam i wyszłam z klasy. Miałam w dupie czy się zgubie przynajmniej minie mnie fizyka. Popatrzyłam na plan. Fizykę miałam mieć w 14. Szłam korytarzem pełnym ludzi wszyscy się na mnie gapili. Co ja takiego zrobiłam? Nie mam zielonego pojęcia. Nagle ktoś mnie zaczepił z tyłu.
-Hej ty jesteś tą sławną modelką?- zapytała ciemna blondynka o jasnej cerze.
-Czy coś się stanie jak powiem tak?- zapytałam na żarty.
-Nie nic czy mogła byś mi złożyć autograf?
-Oczywiście- podała mi białą kartkę a ja na niej złożyłam swój podpis czarnym pisakiem. Miałam nadzieje że to koniec autografów. Ale się przeliczyłam. Odeszłam parę kroków i nagle otoczyli mnie chłopcy. 
-Hej modeleczko złożysz mi autograf w postaci buziaka?- zapytał jeden. 
-A może mi bejbe
-Choć do tatusia!
Nie miałam gdzie uciec otoczyli mnie ze wszystkich stron. W tej części korytarza nie było nikogo. A raczej tak mi się zdawało bo chyba ktoś by mi pomógł. Nagle przez tych chłopaków przebił się brunet. 
-Odpierdolcie się od niej!- wrzasnął.
-Chłopaki nie ma co z elitą!- odeszli. 
-Dziękuje ci bardzo myślałam, że już nikt nie przyjdzie!
-Nie ma za co chcesz ze mną i kolegami zjeść lanch?- zapytał. A to był  dla mnie okazja by poznać całą elitę. 
-Chętnie. Jestem tu nowa i nie wiem gdzie co jest. Mogli by zrobić plan. 
Po moich słowach poszliśmy w kierunku tak mi się wydaje stołówki. Od razu wiedziałam gdzie siedzi elita. Nie po tym, że zobaczyłam Zayna, Ashli czy też Nialla tylko po tym że jeden stół był na balkonie [Jeśli oglądaliście High school musical 1 część to wiecie. Ja oglądałam z kuzynką]
Podążałam za moim wybawcą do stolika. Oczywiście przywitałam się z Ashli i juz miałam powiedzieć kim jestem reszcie odezwał się ten dupek.
-Panna piękna,  zgrabna i powabna- tutaj pokazał na mnie- Harry Liam, Luis i Niall.
-Odezwał się pan najprzystojniejszy w całej szkole- prychnęłam pod nosem.
Czułam na sobie wzrok wszystkich na balkonie. W tym elity. 
-Czy coś mam na twarzy?- zapytałam 
-Nie ale nikt się jeszcze nie stawia Zaynowi- słyszałam to po raz "setny" dzisiaj.
-Amanda i przyznałaś że jestem najseksowniejszy w szkole- z zadowoleniem na twarzy powiedział Zayn.
-Myj sobie uszy bo powiedziałam to z ironią a wiesz że twoja broń może obrócić się przeciwko tobie-tutaj zrobiłam przerwę by popatrzeć na tego dupka. Jakie on ma oczy. Omg.- przyznałeś że jestem piękna, zgrabna i powabna normalnie chłopaków za to całuje w policzek, ale nie mam zamiaru wymiotować później- skończyłam swoją przemowę i wszyscy zaczęli się śmiać. 
A mina tego idioty zrzedła. 
_____________________________________________________________________
Może być taki rozdział? Mam nadzieje że niczego sobie. Ale znów pisze duuuużo o jednym dniu. O M G O,O Jeżeli zauważyliście to Zayn ma 19 lat w opowiadaniu a na prawdę ma 20 tak samo Luis ma 19 a powinien mieć 21 ale to jest dla dobra opowiadania. Jeszcze jedno oni nie są zespołem raczej przyjaciółmi i to będzie takie bez autografów fanek one direction jakby normalne życie tyle ze jest Amanda i ona jest sławna. I jeszcze jedno nawias taki (~) to piszę Amanda czy inny bohater a taki [~] ja czyli Victoria. 
Pozdrawiam paaaaaaa :** <33